(fot. Marcin Szukała - 2006)

(fot. Marcin Szukała - 2006)

(fot. Sylwia Piekarek - 2009)

(fot. Sylwia Piekarek - 2009)

(fot. Sylwia Piekarek - 2009)

(fot. Marcin Szukała - 2006)

(fot. Sylwia Piekarek - 2009)

Położenie. Wieś w gm. Międzyrzecz, 6 km na pn. – zach. miasta.

Historia. Kościół poewangelicki p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa z 1736 r. Zbudowany z fundacji rodziny Kalkreuth. Uszkodzona przez pożar i remontowana z dobudową wieży w 1777 r. Przejęty przez kościół katolicki w 1945 r. Likwidacja częściowa empor w latach 60 XX w. Remontowany w 1970 r., k. lat 80 XX w. i 1992 – 93.

Budowa i wyposażenie. Kościół szachulcowy, jednonawowy konstrukcji słupowo – ramowej. Orientowany. Salowy, bez wyodrębnionego z nawy prezbiterium, zamknięte trójbocznie. Zakrystię wydzielono wewnątrz po 1945. Wieża nadbudowana nad nawą. Zwieńczona barokowym, baniastym hełmem blaszanym z latarnią. Dach jednokalenicowy, kryty dachówką karpiówką. Wewnątrz strop belkowy wsparty na słupach. Zachowana jedna z bocznych empor. Podłoga z cegieł. Ołtarz główny przekształcony z amonowego z 1 poł. XVIII w. Dwa ołtarze boczne: jeden z XIX w. i drugi klasycystyczny z 1 poł. XIX w. z mauzoleum. Ambona pochodzi z ołtarza głównego. W Muzeum Ziemi Międzyrzeckiej znajdują sie tablice herbowe, portret trumienny i lichtarze. Drewniana dzwonnica konstrukcji ryglowej z p. XIX w. z dzwonami z 1804 r. i jednym z 1924 r. z odlewni Stromer. Zbudowana na planie kwadratu, kryta dachem dwuspadowym z dachówką. Obok murowane mauzoleum z p. XIX w.

Także warto zobaczyć. Dwór barokowy z XVIII w. w parku. Rzekę Obrę i okoliczne bunkry.

Literatura. [1][30]

Strona główna