(fot. Sylwia Piekarek - 2008)

(fot. Andrzej Czyżewski - 2009)

(fot. Sylwia Piekarek - 2008)

(fot. Sylwia Piekarek - 2008)

(fot. Sylwia Piekarek - 2008)

(fot. Andrzej Czyżewski - 2009)

(fot. Andrzej Czyżewski - 2009)

(pocztówka z lat 70 XX w.)

(fot. Andrzej Wesół - 2013)

(fot. Andrzej Czyżewski - 2009)

(fot. Andrzej Czyżewski - 2009)

(fot. Andrzej Wesół - 2013)

(fot. Andrzej Wesół - 2013)

(fot. Andrzej Czyżewski - 2009)

(fot. Andrzej Czyżewski - 2009)

(fot. Andrzej Wesół - 2013)

(fot. Andrzej Wesół - 2013)

(fot. Andrzej Wesół - 2013)

Położenie. Wieś siedziba gminy, 15 km na pd. – zach. od Bochni.

Historia. Kościół p.w. Świętego Bartłomieja Apostoła z 1529 r. Zbudowany z fundacji proboszcza Jana Wilamowskiego i Mikołaja Łapki. Przebudowany w 1614 r. środkami Marcina Lutosławskiego – dobudowa kaplicy p.w. Świętej Anny później Różańcowej. Restaurowany w 1812 i 1890 r. z przedłużeniem nawy. Odnowiony w 1903 r. przez Michała Tarczałowicza. Restaurowany wraz z dzwonnicą w latach 2005 – 09, pod kaplicą odkryto kryptę grobową, wymiana szalunków i gontów. Kościół uszkodzony podczas powodzi w 2010 r., zalanie wodą wynosiło 1,30 m. Remontowany w latach 2010 – 17.

Budowa i wyposażenie. Kościół drewniany, jednonawowy konstrukcji zrębowej. Orientowany, zbudowany w stylu późnogotyckim. Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte trójbocznie z boczną zakrystią – przedłużoną wzdłuż nawy. Na zewnętrznej ścianie prezbiterium umieszczono dwie kamienne płyty nagrobne z XVII w. Widnieją na nich herb Szreniawa i postać klęczącego towarzysza husarskiego Marcina Łapki (zm. 1652 r.) w zbroi. Kaplica z boku nawy, zamknięta prostokątnie. Zwieńczona kopułą blaszaną z wieżyczką z latarnią. Wejście główne od frontu osłonięte daszkiem, wspartym na słupach. Dach jednokalenicowy, kryty gontem z sześcioboczną wieżyczką na sygnaturkę. Zwieńczoną barokowym hełmem z latarnią. Wnętrze podzielone dwoma rzędami słupów po trzy sztuki. Stropy płaskie, w nawie z zaskrzypieniami podparte 3 parami słupów. Posadzka z płyt kamiennych. Chór muzyczny wsparty na dwóch słupach, o prostej linii parapetu z eklektycznym prospektem organowym o 14 głosach z warsztatu Tomasza Falla (obecnie w nowym kościele). Belka tęczowa z krucyfiksem z 1 poł. XVII w. Podłoga z płyt kamiennych. Polichromia figuralno – architektoniczna z 1843 r. wykonana przez artystów Mecnera i Wojciechowskiego, przemalowana w 1903 r. przez Michała Tarczałowicza. W prezbiterium na stropie scena Wniebowzięcia MB, a nawie Chrystus Zmartwychwstały i Święta Rodzina. Ściany w nawie z wizerunkami Ewangelistów. Uzupełniona ornamentem geometrycznym i roślinnym. Balustrada chóru ozdobiona Dawidem grającym na harfie w medalionie i instrumentami muzycznymi. Ołtarz główny w stylu późnobarokowym z 1873 r. wykonany przez Piotra Korneckiego z obrazem MB Gromnicznej z XIX w. Ołtarze boczne, ambona i loże kolatorskie późnobarokowe z przeł. XVII i XVIII w. Gotycka chrzcielnica kamienna z piaskowca o kształcie kielicha z p. XVI w. Posąg późnogotycki Zmartwychwstałego Chrystusa z XVI w. Epitafia z marmuru z 1652 r. Mikołaja Lapki i 1666 r. Andrzeja Werbskiero. Dzwonnica drewniana konstrukcji słupowej z ok. 1900 r. Zbudowana na planie kwadratu, zwieńczona izbicą i łamanym, namiotowym dachem gontowym. Ogrodzenie z murowanych słupków i drewnianych sztachet z 1944 r.

Także warto zobaczyć.

Literatura. [7][9][14]

Strona główna