(fot. Marcin Szukała - 2010)

(fot. Marcin Szukała - 2010)

(fot. Marcin Szukała - 2010)

(fot. Marcin Szukała - 2010)

(fot. Piotr Kiciński - 2014)

(fot. Marcin Szukała - 2010)

(fot. Piotr Kiciński - 2014)

(fot. Paweł Pasternak - 2018)

Położenie. Wieś siedziba gminy, 4 km na wsch. od Gostynia.

Historia. Kościół poewangelicki p.w. Niepokalanego Serca Marii z lat 1775 – 82. Zbudowany z fundacji Karola Koszutskiego dla zboru poluterańskiego. Remontowany w 1982 r. Przejęty przez kościół katolicki w 1948 r. Odnawiany w 1950, 1964, 1984 i 1995 r.

Budowa i wyposażenie. Kościół szachulcowy konstrukcji słupowo – ramowej, wypełniony gliną i cegłą. Orientowany. Salowy, bez wyodrębnionego prezbiterium z nawy, zamknięty trójbocznie. Kwadratowa, trzykondygnacyjna wieża od frontu, częściowo osadzona na nawie. Zwieńczona barokowym hełmem blaszanym z latarnią i krzyżem. Dach jednokalenicowy, prawie płaski kryty łupkiem. Wnętrze otynkowane. Pozorne sklepienie kolebkowe. Wokół ścian drewniana empora jednopoziomowa wsparta na słupach. Organy 17 głosowe wykonane przez Jarosława Kałużyńskiego w 1975 r. z połączenia wielu elementów i instrumentu sprowadzonego z innego kościoła. Stare organy przeniesiono do Starego Gostynia. Ołtarz główny posoborowy. Drewniana dzwonnica konstrukcji słupowej, o ścianach zwężających się ku górze z poł. XIX w. Zbudowana na planie kwadratu, kryta dachem namiotowym. Ogrodzenie z cegły.

Także warto zobaczyć. Drewniany wiatrak koźlak z 1830 r.

Literatura. [1][2][6][39]

Strona główna