(fot. Andrzej Czyżewski- 2008)

(fot. Andrzej Wesół - 2006)

(fot. Andrzej Wesół - 2015)

(fot. Andrzej Wesół - 2006)

(fot. Sylwia Piekarek - 2012)

(fot. Brygida Kicińska - 2013)

(fot. Michał Rychlik - 2012)

(fot. Agnieszka Purgał - 2011)

(fot. Andrzej Czyżewski- 2008)

(reprodukcja - Ukraińskie cerkwie drewniane, geneza i rozwój form – Michał Dragan – Lwów 1937)

(fot. Andrzej Czyżewski- 2008)

(fot. Andrzej Wesół - 2006)

(fot. Andrzej Czyżewski- 2008)

(fot. Andrzej Czyżewski- 2008)

(fot. Andrzej Wesół - 2006)

(fot. Andrzej Wesół - 2015)

(fot. Brygida Kicińska - 2013)

(fot. Brygida Kicińska - 2013)

Położenie. Wieś w gm. Horyniec, 18 km na wsch. od Lubaczowa.

Historia. Cerkiew greckokatolicka p.w. Świętej Paraskewy z k. XVI w. Zbudowana prawdopodobnie z fundacji Jana Płaza starosty lubaczowskiego. Przebudowana w 1693 r. Remontowana w 2 poł. XVIII w., 1832, 1845 i 1958 r. Gruntownie restaurowana w latach 1964 – 66, oraz w latach 2000 – 2001. Zespół cerkiewny od 2010 r. jest oddziałem Muzeum Kresów w Lubaczowie. W 2013 r. świątynia wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO, w 2017 r. na listę Pomników Historii.

Budowa i wyposażenie. Drewniana cerkiew konstrukcji zrębowej. Orientowana. Trójdzielna, zbudowana z drewna jodłowego i dębowego, bez użycia gwoździ metalowych w tradycji późnogotyckiej. Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte prostokątnie. Dachy kryte gontem, nad prezbiterium i babińcem dachy kalenicowe, nawa nakryta czteroboczną kopułą zrębową. Zwieńczona drewnianym, podwójnym hełmem stożkowym. Świątynia otoczona wydatnymi sobotami wspartymi na słupach z mieczami. Wewnątrz sklepienia zrębowe, w prezbiterium i babińcu o przekroju trójkąta, w nawie kopuła. Chór muzyczny o prostej linii parapetu z balustradą tralkową, wsparty na dwóch parach kolumienek. Podłoga z desek. Polichromia figuralno – ornamentalna w prezbiterium z 1648 r. Przedstawienie Archanioła Michała, trzech Ojców Kościoła – Świętych: Bazylego Wielkiego, Jana Złotoustego, Grzegorza Wielkiego. Ikonostas z ikonami z XVII – XVIII w. Dwa ołtarze boczne z poł. XVIII w. Ława kolatorska z XVII w. Kazalnica i ławki z XIX w. kropielnica z kamienia z przeł. XVIII i XX w. Część wyposażenia w muzeach w Łańcucie, Lubaczowie, Przemyślu, Rzeszowie i Lwowie. Dzwonnica drewniana, konstrukcji słupowo – ramowej z k. XVI w. Zbudowana na planie kwadratu i zwieńczona izbicą z gontowym hełmem ostrosłupowym. Świątynia otoczona kamiennym murem z 1 poł. XIX w. z dwoma bramami, kostnicą murowaną z daszkiem gontowym tz. Dom Diaka. Stróżówka drewniana z 2 poł. XIX w.

Także warto zobaczyć. Cmentarz z nagrobkami i krzyżami. Cerkiew drewnianą z 1931 r.

Literatura.

Strona główna