REJOWIEC
województwo wielkopolskie, powiat wągrowiecki



(fot. Marcin Szukała - 2003)


(fot. Marcin Szukała - 2003)


(fot. Brygida Kicińska - 2013)


(fot. Brygida Kicińska - 2013)


(fot. Piotr Kiciński - 2010)


(fragment pocztówki z p. XX w.)


(fot. Brygida Kicińska - 2013)


(fot. Brygida Kicińska - 2013)


(fot. Brygida Kicińska - 2013)


(fot. Brygida Kicińska - 2013)


(fot. Brygida Kicińska - 2013)


(fot. Piotr Kiciński - 2010)

Położenie. Wieś w gm. Skoki, ok. 25 km na pd. od Wągrowca.

Historia. Kościół poewangelicki – dawny zbór kalwiński p.w. Serca Pana Jezusa z 1820 r. Datowany także na 1626 r. wybudowany dzięki staraniom podkomorzego Andrzeja Reja. Od 1945 r. przejęty przez kościół katolicki. Restaurowany w latach 1953 – 58 i 1987 – 88.

Budowa i wyposażenie. Kościół drewniany konstrukcji zrębowej. Orientowany, zbudowany z drewna modrzewiowego. Salowy, bez wyodrębnionego prezbiterium z nawy, zamknięte trójbocznie z zakrystią na osi. Kruchta od frontu nawy. Dach dwukalenicowy, kryty dachówką z kwadratową wieżyczką na sygnaturkę w frontowej części. Zwieńczoną blaszanym dachem namiotowym z krzyżem i chorągiewką z „1820”. Wewnątrz strop belkowy wsparty na trzech parach kolumn. Balkony – empory połączone z chórem muzycznym wparte na słupach. Podłoga z desek. Na ścianach namalowany fryz z tajemnicami Świętego Różańca. Barokowy ołtarz główny (z kolegiaty w Kruszwicy) z XVIII w. W kruchcie znajduje się 13 tablic trumiennych z herbami polskiej szlachty kalwińskiej z XVII w. namalowanych na blasze. Drewniana dzwonnica konstrukcji słupowej z 1820 r. Zbudowana na planie prostokąta, kryta dachem dwuspadowym. Ogrodzenie murowane z drewnianymi sztachetami.

Także warto zobaczyć.

Literatura. [1][2][6][13]

Strona główna