SKOKI
województwo wielkopolskie, powiat wągrowiecki



(fot. Marcin Szukała - 2008)


(fot. Marcin Szukała - 2008)


(fot. Brygida Kicińska - 2013)


(fot. Piotr Kiciński - 2010)


(fot. Sylwia Piekarek - 2019)


(fot. Piotr Kiciński - 2004)


(pocztówka z lat 30 XX w.)


(fot. Brygida Kicińska - 2013)


(fot. Piotr Kiciński - 2010)


(fot. Piotr Kiciński - 2010)


(fot. Piotr Kiciński - 2010)


(fot. Piotr Kiciński - 2010)

Położenie. Miasto siedziba gminy, 18 km na pd. od Wągrowca.

Historia. Kościół p.w. Świętego Mikołaja Biskupa z 1737 r. Zbudowany z fundacji Michała Kazimierza Raczyńskiego wojewody wielkopolskiego. Wielokrotnie restaurowany: 1787, 1846, 1911 (dobudowa wież) i 1946 r. W latach 2005 – 11 wykonano generalną restaurację świątyni z skuciem tynków zewnętrznych, wymienioną elementów drewnianych ścian przez firmę Józefa Paczki z Nowego Targu i usunięciem polichromii z lat 50 XX w. z przedstawieniem na stropie plafonu MB z Dzieciątkiem i Przemienieniem Jezusa na Górze Tabor. W księgach parafialnych pod datą 26.09.1931 r. wymieniony jest Adam Mickiewicz jako ojciec chrzestny Marii Łubieńskiej. Ceremonia odbyła się w kościele filialnym w Budziszewku.

Budowa i wyposażenie. Kościół szachulcowy, trójnawowy konstrukcji słupowo – ramowej wypełnionej cegłą. Orientowany, częściowo otynkowany. Salowy, bez wyodrębnionego prezbiterium z nawy, zamknięte trójbocznie. Wewnątrz wydzielone po bokach prezbiterium: zakrystia i kruchta z lożami kolatorskimi z rokokowymi balustradami na piętrach. Od frontu fasada dwuwieżowa – jedyna w Wielkopolsce, poprzedzona kruchtą. Wieże dwukondygnacyjne w dolnej części murowane i górnej słupowe. Zwieńczone baniastymi hełmami blaszanymi z latarniami. Dach jednokalenicowy, kryty dachówką. Wnętrze podzielone na trzy części dwoma rzędami kolumn. Ściany otynkowane z drewnianym stropem płaskim, zaokrąglonym w nawach bocznych, Chór muzyczny wsparty na dwóch murowanych słupach z prostokątną, obniżoną wystawką w części środkowej i organami 14 głosowymi z p. XX w., autorstwa Józefa Stanisławskiego. Polichromia z 1953 r. niezachowana. Wyposażenie barokowe i rokokowe: ołtarz główny i dwa ołtarze boczne – przerobione w 1947 r., ambona i chrzcielnica rokokowe z 2 poł. XVIII w. Zachowana wczesnobarokowa tablica nagrobna Zofii z Latalskich Rejowej (zm. 1630 r.) z napisem w języku łacińskim.

Także warto zobaczyć. Pobernardyński kościół z XVII w., hipodrom i okoliczne jeziora.

Literatura. [1][2][6][39]

Strona główna