(fot. Marcin Szukała - 2002)

(fot. Marcin Szukała - 2007)

(fot. Sylwia Piekarek - 2013)

(fot. Marcin Płóciennik - 2003)

(fot. Marcin Szukała - 2007)

(fot. Piotr Kiciński - 2006)

(fot. Piotr Kiciński - 2006)

(fot. Piotr Kiciński - 2006)

(fot. Marcin Szukała - 2007)

(fot. Marcin Szukała - 2007)

(fot. Marcin Szukała - 2007)

(fot. Marcin Szukała - 2007)

(fot. Marcin Szukała - 2007)

(fot. Piotr Kiciński - 2006)

(fot. Marcin Szukała - 2007)

(fot. Piotr Kiciński - 2006)

Położenie. Wieś w gm. Obrzycko, 9 km na pn. od Szamotuł.

Historia. Kościół p.w. Świętego Mikołaja z 1695 r. Zbudowany z fundacji Jana Kąsinowskiego sędziego wałeckiego. Remontowany w latach 1862 – 66 – dobudowa kruchty i 1914 r. W latach 1953 – 54 konserwacja polichromii. Gruntownie odnowiony w latach 1989 – 91. Obiekt klasy „0”.

Budowa i wyposażenie. Kościół drewniany, jednonawowy konstrukcji zrębowej. Orientowany. Świątynia klasyfikowana jest do wielkopolskiej odmiany kościoła późnogotyckiego. Węższe prezbiterium od nawy, zamknięte wielobocznie z przylegającą z boku zakrystią. Kruchta z boku nawy. Dach jednokalenicowy, kryty gontem tworzący szeroki okap wokół prezbiterium. Wieża od frontu, częściowo nadbudowana nad nawą, konstrukcji słupowo – ramowej. Zwieńczona cebulastym, dwuczęściowym hełmem gontowym z latarnią i krzyżem. Wewnątrz płaski strop wspólny dla nawy i prezbiterium. Chór muzyczny wsparty na ośmiu słupach z prospektem organowym i parapetem o prostej linii parapetu. Belka tęczowa z krucyfiksem z XVII w. i rzeźbami: MB Bolesnej z XVI w. i Świętego Jana z XVII w. Polichromia późnorenesansowa i barokowa o cechach ludowych na ścianach i stropie z lat 1695 – 99. Na ścianach sceny biblijne, z życia świętych: Mikołaja, Wawrzyńca, Szczepana, Piotra i Pawła uzupełnieniem ornamentu roślinnego. Na stropie Trójca Święta, Boga Ojca i Chrystusa. Pod chórem muzycznym słynny wizerunek diabła i karczmarki z kuflem piwa, oraz spisanymi grzechami na skórze wołowej i uzasadnieniem wyroku – „bo nie dolewała”. Wizerunki grajków na parapecie chóru. Wyposażenie o charakterze barokowo – ludowym z 2 poł. XVII w.: ołtarz główny, dwa boczne. Ambona i chrzcielnica rokokowa o kształcie wazy z baldachimem i wizerunkiem Chrystusa z k. XVIII w. Obok kościoła kostnica – kaplica drewniana z przeł. XIX i XX w.

Także warto zobaczyć. Park podworski.

Literatura. [1][2][6][13]

Strona główna