WIERZENICA |
![]() (fot. Marcin Szukała - 2000) ![]() (fot. Marcin Płóciennik - 2002) ![]() (fot. Brygida Kicińska - 2013) ![]() (fot. Piotr Kiciński - 2012) ![]() (fot. Sylwia Piekarek - 2013) ![]() (fot. Piotr Kiciński - 2011) ![]() (fot. Piotr Kiciński - 2010) ![]() (fot. Sylwia Piekarek - 2013) ![]() (reprodukcja - Verzeichnis der Kunstdenkmaler der Provinz Posen. t.3, cz.1 – Kohte Julius 1895) ![]() (reprodukcja - Ilustracja Wielkopolska - 1929 nr 8) ![]() (fot. Piotr Kiciński - 2010) ![]() (fot. Brygida Kicińska - 2013) ![]() (fot. Brygida Kicińska - 2013) ![]() (fot. Brygida Kicińska - 2013) ![]() (fot. Piotr Kiciński - 2011) ![]() (fot. Brygida Kicińska - 2013) ![]() (fot. Brygida Kicińska - 2013) ![]() (fot. Brygida Kicińska - 2013) ![]() (fot. Brygida Kicińska - 2013) ![]() (fot. Piotr Kiciński - 2011) ![]() (fot. Piotr Kiciński - 2011) ![]() (fot. Piotr Kiciński - 2011) Położenie. Wieś w gm. Swarzędz, 10 km na pn. – wsch. od Poznania. Historia. Kościół p.w. Świętego Mikołaja Biskupa z 2 poł. XVI w. W latach 1589 – 98 użytkowany przez protestantów. W 1639 r. dobudowano murowaną zakrystię. Remontowany w 1 poł. XVIII w. Rozbudowany o wieżę i kruchtę w latach 1771 – 78 z fundacji Teodora Koźmińskiego. Restaurowany w 1797 r. funduszem Stanisława Buińskiego. W 1870 r. dobudowano murowaną kaplicę grobową od strony północnej, przebudowaną w latach 1930 – 32, wg projektu Mariana Andrzejewskiego dla rodziny Cieszkowskich w stylu podhalańskim. W 1939 r. włączono przyziemia wieży w obręb nawy. Remontowany w latach 1972 – 75 (częściowa wymiana starych drewnianych elementów oszalowania i gontów), oraz 1977 – 78 (dobudowa kruchty zachodniej). Budowa i wyposażenie. Kościół drewniany, jednonawowy konstrukcji zrębowej. Orientowany. Mniejsze prezbiterium od nawy, trójbocznie zamknięte z boczną murowaną, oszalowaną zakrystią. Z boku nawy kruchta i kaplica – murowane oszalowane od zewnątrz. Kaplica kryta czterospadowym dachem gontowym. Zwieńczonym niewielką czteroboczną wieżyczką z daszkiem namiotowym i krzyżem. Wieża kwadratowa od frontu, konstrukcji słupowo – ramowej, poprzedzona kruchtą. Węższa w drugiej kondygnacji i oddzielona od nawy. Zwieńczona namiotowo – cebulastym dachem blaszanym z iglicą i krzyżem. Dach dwukalenicowy, kryty gontem z kwadratową wieżyczką na sygnaturkę. Zwieńczoną cebulastym, blaszanym hełmem z iglicą i krzyżem. Okna tylko od strony południowej – cecha kościołów gotyckich. Wnętrze wyłożone boazerią. Wspólny płaski strop dla nawy i prezbiterium, rozdzielonych ścianą tęczową. Chór muzyczny wsparty na dwóch słupach, o prostej linii parapetu i z prospektem organowym z 1914 r. Podłoga z desek. Belka tęczowa z krucyfiksem. Resztki starej polichromii, zamalowane podczas remontu w latach 1977 – 78. W ołtarzu głównym barokowym z k. XVII w. z obrazem MB z Dzieciątkiem z 1636 r. i z wierszowanym napisem fundacyjnym. Dwa ołtarze boczne, ambona barokowe z k. XVII w. Chrzcielnica drewniana w kształcie kielicha z ok. 1700 r. Rzeźby i obrazy z XVII w. W kaplicy neoklasyczny pomnik grobowy, przedstawiający popiersie filozofa Augusta Cieszkowskiego, autora Antoniego Madeyskiego, oraz drzwi z odlane z brązu w Florencji z 1872 r., wg projektu Teofila Lenartowicza. Także warto zobaczyć. Dwór z 2 poł. XIX w. w parku. Karczmę z 1 poł. XIX w. z podcieniem. Grupę dębów nad rzeką o obw. ponad 600 cm. Literatura. [1][2][5b][6][13] ![]() |