ŻYTNIÓW
województwo opolskie, powiat oleski



(fot. Zbigniew Bereszyński - 2005)


(fot. Jacek Ramus - 2003)


(fot. Brygida Kicińska - 2009)


(fot. Sylwia Piekarek - 2009)


(fot. Sylwia Piekarek - 2009)


(fot. Sylwia Piekarek - 2009)


(fot. Brygida Kicińska - 2009)


(fot. Brygida Kicińska - 2010)


(fot. Brygida Kicińska - 2012)


(fot. Brygida Kicińska - 2010)


(fot. Brygida Kicińska - 2012)


(fot. Brygida Kicińska - 2012)


(fot. Brygida Kicińska - 2012)

Położenie. Wieś w gm. Rudniki, 20 km na pn. – wsch. od Olesna.

Historia. Kościół p.w. Świętego Marcina z XVI w. Przeniesiony za zgodą Anieli z Jastrzębowskich Trzcińskiej w 1817 r. z Trzcinicy koło Ostrzeszowa i zrekonstruowany na obecnym miejscu przez cieślę Jakuba Ośródkę. Rozbudowany w 1907 r. w stylu neogotyckim – wydłużenie nawy. Zamieniony na magazyn i obrabowany w czasie II wojny światowej, zniszczenie starej dzwonnicy i zabór dzwonów. Restaurowany w latach 1989 – 95.

Budowa i wyposażenie. Drewniany kościół jednonawowy, konstrukcji zrębowej. Orientowany, zbudowany na planie krzyża z drewna modrzewiowego. Ramiona boczne tworzą dwie kaplice, zamknięte trójbocznie o kalenicach niższych od nawy. Mniejsze prezbiterium od nawy, zamknięte trójbocznie z boczną zakrystią na planie siedmioboku. Z boku nawy kruchta. Dach dwukalenicowy, kryty gontem z sześcioboczną wieżyczką na sygnaturkę. Zwieńczoną hełmem blaszanym z podwójną latarnią i chorągiewką z datą „1990”. Wewnątrz sklepienia kolebkowe. Belka tęczowa z krucyfiksem. Chór muzyczny wsparty na dwóch słupach z wystawką na planie trapezu pośrodku i prospektem organowym. Belka tęczowa z krucyfiksem z XVIII w. Barwna polichromia z lat 50 XX w. Przedstawienie Świętego Izydora i scen z życia Świętej Rodziny w nawie, uzupełniona ornamentem roślinno – kwiatowym. Ołtarz główny klasycystyczny z XIX w. Cztery ołtarze boczne, dwa w stylu barokowo – rokokowym z 2 poł. XVIII w. i dwa klasycystyczne z 1 poł. XIX w. Ambona barokowa z płaskorzeźbami czterech Ewangelistów. Chrzcielnica rokokowa z k. XVIII w. Świątynia posiada podziemne krypty rodziny Sieradzkich i korytarze łączące świątynię z plebanią i dworem. Dzwonnica murowana z 1947 r. z trzema dzwonami.

Także warto zobaczyć.

Literatura. [9]

Strona główna